Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSO Małgorzata Gronowska - Plust
Protokolant:	sekr. sądowy Izabela Cyrwus

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 września 2015 r. w Gorzowie Wielkopolskim

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu

o zapłatę

orzeka:

1.  Oddala powództwo w całości.

2.  Nie obciąża powoda kosztami procesu na rzecz pozwanego.

I C 2458/14

UZASADNIENIE

Powód: M. K. wniósł do tut. Sądu o zasądzenie od pozwanego Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego z siedzibą w W. na jego rzecz kwoty 174 000 zł (sto siedemdziesiąt cztery tysiące złotych) tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 12.03.2013 r. do dnia zapłaty, zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 3 600 zł wraz z opłatą od pełnomocnictwa w kwocie 34 zł, wydanie wyroku zaocznego w okolicznościach prawem przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 17.08.2012 r. na trasie N.- S., K. W. prowadząc ciągnik rolniczy marki U. na prostym odcinku drogi umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa poprzez kierowanie pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości doprowadzając do zderzenia z poruszającym się z przeciwnego kierunku ruchu motorowerem marki S. o nr rej. (...), w wyniku czego kierujący motorowerem K. K. wskutek odniesionych obrażeń poniósł śmierć na miejscu, a powód będący pasażerem motoroweru doznał poważnych obrażeń ciała. W dniu zdarzenia pojazd sprawcy wypadku – ciągnik rolniczy nie posiadał ważnego ubezpieczenia OC w związku z czym podmiotem odpowiedzialnym do naprawienia szkody jest pozwany. W wyniku zgłoszenia szkody do pozwanego i przeprowadzonego procesu likwidacji szkody, pozwany zapłacił łącznie: 36 000 zł tytułem zadośćuczynienia, 316,80 zł tytułem zwrotu kosztów opieki osób trzecich, 72,45 zł tytułem kosztów leczenia, 164 zł tytułem kosztów dojazdów. Pozwany jednocześnie uznał, że powód w 80 % przyczynił się do zwiększenia rozmiaru szkody wskazując, że znajdując się w stanie nietrzeźwości świadomie i lekkomyślnie podjął ryzyko jazdy jako pasażer motocykla prowadzonego przez nietrzeźwego kierującego, z którym wcześniej spożywał alkohol, bez wymaganego (i jakiegokolwiek oświetlenia), jadąc lewą stroną drogi oraz bez kasku ochronnego. Powód nie zgadza się z określeniem tak wysokiego stopnia przyczynienia uznając je maksymalnie do 30 %. Powód wskazał, że aby można było mówić o przyczynieniu powoda do zaistnienia wypadku z powodu podróżowania z kierowcą pod wpływem alkoholu w pierwszej kolejności należałoby wykazać, że stan kierowcy motocykla miał wpływ na zaistnienie wypadku, czego pozwany nie wykazał. Brak kasku, do którego używania zobowiązany był powód miał chronić głowę powoda, obrażenia jakich doznał są natomiast wielonarządowe. Ustalenie przyczynienia na 80 % przez pasażera motoroweru jest rażąco zawyżone czyniąc go wręcz odpowiedzialnym za zaistnienie wypadku prawie w takiej samej wysokości jak jego sprawcę. Bezpośrednio po wypadku powód został przetransportowany do Samodzielnego Publicznego Szpitala Wojewódzkiego w G. W.., gdzie na Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii przebywał od 18.08.2012 r. do 03.09.2012 r. Rozpoznano wówczas: uraz wielomiejscowy; uraz głowy, stłuczenie lewej półkuli móżdżku i pnia mózgu; złamanie wyrostków poprzecznych C4-7 po stronie lewej; uszkodzenie splotu barkowego lewego; uraz klatki piersiowej, złamanie obojczyka i łopatki lewej, uszkodzenie lewej tętnicy podobojczykowej; ostre niedokrwienie lewej kończyny górnej; stłuczenie płuc, odma lewostronna; złamanie trzonu TH4; uraz jamy brzusznej, pęknięcie śledziony, krwiak śródbrzuszny; otwarte złamanie podudzia lewego; wstrząs pourazowy; ostrą niewydolność oddechową. W szesnastej dobie powód został przeniesiony na Oddział Ortopedii. W dniu 20.11.2012 r. powód został wypisany z zaleceniem kontroli w Poradni Ortopedycznej, utrzymania gipsu udowego przez sześć tygodni oraz zaleceniem kontroli w Poradni Neurologicznej. W dniach 28.01.2013 r. do 11.02.2013 r. powód był ponownie hospitalizowany z rozpoznaniem stawu rzekomego obojczyka lewego, stawu rzekomego goleni lewej oraz uszkodzenia splotu barkowego lewego. Zastosowano wówczas leczenie operacyjne. Urazy odniesione w wypadku z dnia 17.08.2012 r. diametralnie zmieniły życie powoda, stając się źródłem wielu negatywnych doznań zarówno w sferze fizycznej, jak i emocjonalnej. Wielokrotne pobytu w szpitalu, częstokroć wiążące się z zabiegami operacyjnymi, a także silny ból i konieczność zażywania leków przeciwbólowych to tylko niektóre z przykrych następstw przedmiotowego zdarzenia. Powód jest w trakcie leczenia, które biorąc pod uwagę rozmiar doznanych urazów potrwa kolejne kilka miesięcy lub nawet lat. Bez wątpienia skutki przedmiotowego wypadku powód będzie odczuwał do końca życia. W chwili zdarzenia powód miał zaledwie 27 lat, wielokrotne pobyty w szpitalu odcisnęły negatywne piętno na psychice powoda. Powód aktualnie jest niezdolny do pracy, w związku z czym otrzymuje z ZUS rentę socjalną w wysokości ok. 600 zł. Powód obawia się, że już nigdy nie odzyska zdolności do pracy i trwale pozbawiony został możliwości polepszenia swoich warunków życiowych. Według powoda odpowiednią z tytułu zadośćuczynienia powinna być kwota 300 000 zł minus uznane 30% przyczynienie minus wypłacone 36 000 zł. Początkowa data, od której powód żąda odsetek od zadośćuczynienia, wynika z faktu, że
w dniu 11.03.2013 r. pozwany zajął ostateczne merytoryczne stanowisko w sprawie, znajdował się więc w posiadaniu wszelkich koniecznych informacji pozwalających właściwie określić należną powodowi kwotę zadośćuczynienia.

Pozwany: Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny z siedzibą w W.
w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości, oddalenie roszczenia o zasądzenie odsetek od dnia wcześniejszego niż dzień wyrokowania w sprawie, oddalenie wniosku powoda o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany wniósł również o doręczenie K. W., kierującemu ciągnikiem rolniczym oraz R. W., właścicielowi ciągnika rolniczego odpowiedzi na pozew jako zawiadomienia o toczącym się procesie oraz wezwania do wzięcia udziału w postępowaniu na zasadzie art. 84 k.p.c.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwany wskazał, że Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny nie jest ubezpieczycielem. W terminie 30 dni od dnia przekazania akt szkody pozwany jest zobowiązany wypłacić jedynie kwoty bezsporne, w których zarówno odpowiedzialność nie budzi zastrzeżeń jak również wysokość świadczenia została ustalona w sposób prawem przewidziany. Obowiązek pozwanego ma charakter pomocniczy, uzupełniający w stosunku do systemu ubezpieczeń obowiązkowych. Pozwany jest gwarantem spełnienia świadczenia pieniężnego na rzecz poszkodowanego w razie braku możności ustalenia zobowiązanego ubezpieczyciela lub w razie niewypłacalności ubezpieczyciela. Pozwany zarzucił, iż poszkodowany przyczynił się do zaistnienia zdarzenia i zwiększenia rozmiarów szkody na poziomie 80 %. Powód poprzez jazdę na nieoświetlonym pojeździe przyczynił się do powstania szkody. Także brak kasku, jazda w stanie nietrzeźwości oraz zgoda na jazdę z kierującym znajdującym się w stanie nietrzeźwości, z którym wcześniej spożywał alkohol, stanowi o przyczynieniu powoda do zwiększenia szkody. Pozwany podkreślił, że powód będąc pasażerem pojazdu, był zarazem uczestnikiem ruchu, zatem obowiązywały go przepisy prawa ruchu drogowego, tak samo jak kierującego motocyklem. W trakcie zdarzenia poszkodowany nie miał kasku ochronnego, co stanowi umyślne naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, a w szczególności art. 40 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Nieprawidłowość w zachowaniu się poszkodowanego polegała na niezałożeniu na głowę kasku ochronnego, co miało wpływ na rozmiar doznanych przez niego obrażeń. Powód podjął samodzielną i oczywiście błędną decyzję o wejściu na nieoświetlony motor i rozpoczęciu nim jazdy. Powód naruszył jednocześnie i szczegółowe przepisy Prawa o ruchu drogowym czy kodeksu wykroczeń, oraz normy o charakterze ogólnym (zasada ostrożności) i podstawowe zasady bezpieczeństwa. Powód z pełną świadomością zdecydował się na jazdę z nietrzeźwym kierującym, z którym przed zdarzeniem spożywał alkohol. Pozwany w całości zakwestionował żądanie powoda zapłaty zadośćuczynienia, gdyż dochodzona przez powoda kwota zadośćuczynienia nie odpowiada poniesionej przez niego krzywdzie. Pozwany wskazał, że nieuzasadnione jest żądanie odsetek od dnia 12.03.2013 r., skoro strona powodowa zwlekała ponad rok z wytoczeniem powództwa. Pozwany stoi na stanowisku, że ewentualne odsetki winny zostać liczone od dnia ogłoszenia wyroku.

Pismem z dnia 22.05.2015 r. K. W. oświadczył, że przystępuje do sprawy
w charakterze interwenienta ubocznego w trybie art. 84 k.p.c. po stronie pozwanego.

Pismem procesowym z dnia 15.06.2015 r. K. W. wniósł o oddalenie powództwa
w całości, zasądzenie od powoda na jego rzecz zwrotu kosztów procesu, a w tym kosztów zastępstwa procesowego wg złożonego zestawienia, w braku zestawienia wg norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazał, iż w wyniku zdarzenia z dnia 17.08.2012 r., w którym uczestniczył m.in. K. W., prowadzący ciągnik rolniczy marki U., na skutek licznych obrażeń ciała zmarł przewożony motorowerem K. K., a powód M. K. doznał ciężkich obrażeń. Powód z uwagi na brak możliwości ustalenia ubezpieczyciela w zakresie OC, zwrócił się o likwidację szkody, powstałej w wyniku wyżej opisanego zdarzenia, do pozwanego Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. Pozwany wypłacił powodowi kwotę 36 553,24 zł tytułem zadośćuczynienia, kosztów dojazdu, opieki osób trzecich oraz kosztów leczenia, przy uwzględnieniu 80 % przyczynienia się do zdarzenia powoda M. K.. Następnie pozwany w wyniku ustalenia, że właściciel pojazdu, którym kierował K. W., tj. R. W., miał w dacie zdarzenia ważną umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z (...) S.A., wystąpił o zwrot wypłaconych kwot do (...) S.A., które to towarzystwo ubezpieczeń jest następcą prawnym towarzystwa (...) S.A. (...) S.A. dokonując analizy dokumentacji i biorąc pod uwagę znacznie większy stopień przyczynienia się do zdarzenia powoda niż ten, który był udziałem K. W., pomniejszyło o 50 % kwotę wypłaconą powodowi przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny i wypłaciło ostatecznie funduszowi kwotę 18 276,62 zł. K. W. podniósł, że pozwany nie ma legitymacji procesowej biernej, ponieważ ciągnik rolniczy marki U., którym kierował w dniu 17.08.2012 r. K. W., posiadał obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. K. W. wskazał, że przed Sądem Rejonowym w Międzyrzeczu toczy się sprawa o sygn. akt I C 559/14 o zapłatę z powództwa (...) S.A. przeciwko K. W. o zwrot kwot zadośćuczynienia i odszkodowania, które to towarzystwo ubezpieczeniowe wypłaciło powodowi. (...) S.A. uznało 90 % przyczynienie się M. K. do zaistnienia wypadku z dnia 17.08.2012 r. K. W. wskazał, iż złożył on zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji przez M. K.. Postępowanie w sprawie II K 289/14 jest w toku.

Pismem procesowym z dnia 17.07.2015 r. pozwany Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny z siedzibą w W. podniósł zarzut braku legitymacji biernej w niniejszej sprawie i wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pozwany wskazał, że w dniu 17.08.2012 r. ciągnik rolniczy marki U., biorący udział w zdarzeniu, w którym powód doznał obrażeń, był objęty ochroną ubezpieczeniową przez (...) S.A.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W dniu 17.08.2012 r. na trasie N. – S., K. W. prowadząc ciągnik rolniczy marki U. na prostym odcinku drogi umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa poprzez kierowanie pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości doprowadzając do zderzenia z poruszającym się z przeciwnego kierunku ruchu motorowerem marki S. o nr rej. (...), w wyniku czego podróżujący motorowerem K. K. wskutek odniesionych obrażeń poniósł śmierć na miejscu, a prowadzący motorower powód M. K. doznał poważnych obrażeń ciała w postaci: urazu wielomiejscowy; urazu głowy, stłuczenia lewej półkuli móżdżku i pnia mózgu; złamania wyrostków poprzecznych C4-7 po stronie lewej; uszkodzenia splotu barkowego lewego; urazu klatki piersiowej, złamania obojczyka i łopatki lewej, uszkodzenia lewej tętnicy podobojczykowej; ostrego niedokrwienia lewej kończyny górnej; stłuczenia płuc, odmy lewostronnej; złamania trzonu TH4; urazu jamy brzusznej, pęknięcia śledziony, krwiaka śródbrzuszny; otwartego złamania podudzia lewego; wstrząsu pourazowy; ostrej niewydolności oddechowej.

Powód aktualnie jest niezdolny do pracy, w związku z czym otrzymuje z ZUS rentę socjalną.

Powód z uwagi na brak możliwości ustalenia ubezpieczyciela w zakresie OC, zwrócił się o likwidację szkody, powstałej w wyniku wyżej opisanego zdarzenia, do pozwanego Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. Pozwany wypłacił powodowi kwotę 36 553,25 zł tytułem zadośćuczynienia, kosztów dojazdu, opieki osób trzecich oraz kosztów leczenia, przy uwzględnieniu 80 % przyczynienia się do zdarzenia powoda M. K..

Właściciel pojazdu, którym kierował K. W., tj. R. W., miał w dacie zdarzenia ważną umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z (...) S.A. Zakładem ubezpieczeń odpowiedzialnym z ww. polisy OC jest aktualnie Towarzystwo (...) S.A.

Dowód:

- decyzja ZUS o przyznaniu renty socjalnej z dn.08.05.2013 r. – k.16,

- decyzja ZUS o podwyższeniu renty socjalnej z dn. 13.03.2013 r. – k.17,

- świadectwo – k.18,

- dokumentacja dot. likwidacji szkody – k.19-26,

- dokumentacja medyczna – k.27-104,

- wyrok Sądu Rejonowego w Międzyrzeczu z dn. 10.07.2013 r. sygn. akt II K 868/12 – k.151-153,

- opinia biegłego w sprawie o sygn. akt II K 868/12 – k.154-169,

- uzasadnienie wyroku Sądu Rejonowego w Międzyrzeczu z dn. 10.07.2013 r. sygn. akt II K 868/12 – k.170-180,

- wyrok Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dn. 08.10.2013 r. sygn. akt IV Ka 548/13 wraz z uzasadnieniem – k.181-203,

- dokumentacja sprawy o sygn. akt II K 868/12 – k.228-270,

- potwierdzenie zawarcia polisy OC – k.350,

- informacja z bazy Ośrodka (...) Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego dot. polisy OC – k.376,

- zeznania świadka M. P. – k.379,

- zeznania świadka A. U. – k.379,

- zeznania świadka T. K. – k. 379-380,

- zeznania powoda – k.380-381.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo w całości okazało się niezasadne.

Powód wnosił o zasądzenie od pozwanego Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego z siedzibą w W. na jego rzecz kwoty 174 000 zł (sto siedemdziesiąt cztery tysiące złotych) tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 12.03.2013 r. do dnia zapłaty. Powód wskazał, iż w dniu zdarzenia pojazd sprawcy wypadku – ciągnik rolniczy nie posiadał ważnego ubezpieczenia OC, w związku z czym podmiotem odpowiedzialnym do naprawienia szkody jest pozwany. W wyniku zgłoszenia szkody do pozwanego i przeprowadzonego procesu likwidacji szkody, pozwany zapłacił łącznie: 36 000 zł tytułem zadośćuczynienia, 316,80 zł tytułem zwrotu kosztów opieki osób trzecich, 72,45 zł tytułem kosztów leczenia, 164 zł tytułem kosztów dojazdów.

Pozwany podniósł zarzut braku legitymacji biernej w niniejszej sprawie i wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pozwany wskazał, że w dniu 17.08.2012 r. ciągnik rolniczy marki U., biorący udział w zdarzeniu, w którym powód doznał obrażeń, był objęty ochroną ubezpieczeniową przez (...) S.A., którego następcą prawnym aktualnie jest Towarzystwo (...) S.A.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152), Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny jest instytucją posiadającą osobowość prawną wykonującą zadania określone w ustawie.

Art. 4 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż ubezpieczeniem obowiązkowym jest m.in. ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów, zwane ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Art. 98 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy wskazuje, że do zadań Funduszu należy zaspokajanie roszczeń z tytułu ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2 tej ustawy w granicach określonych na podstawie przepisów rozdziałów 2 i 3, za szkody powstałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na osobie, w mieniu, w mieniu i na osobie, gdy posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem szkodę tę wyrządzono, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Art. 14 pkt 4a. stanowi zaś, że w przypadku ustalenia przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny dochodzi od tego zakładu ubezpieczeń zwrotu wypłaconego odszkodowania i poniesionych kosztów.

W ocenie Sądu zarzut pozwanego braku legitymacji biernej w niniejszej sprawie znajduje uzasadnienie w zebranym materiale dowodowym. Zarzut ten zasługuje na aprobatę ze względu na dokumenty w postaci potwierdzenia zawarcia polisy OC (k.350) oraz informacji z bazy Ośrodka (...) Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego dot. polisy OC (k.376). Z dokumentów tych wynika bowiem, że właściciel pojazdu, którym kierował K. W., tj. R. W., miał w dacie zdarzenia ważną umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z (...) S.A. Zaś zakładem ubezpieczeń odpowiedzialnym z ww. polisy OC jest aktualnie Towarzystwo (...) S.A. Twierdzenia powoda, iż w dniu zdarzenia pojazd sprawcy wypadku – ciągnik rolniczy nie posiadał ważnego ubezpieczenia OC w związku z czym podmiotem odpowiedzialnym do naprawienia szkody jest pozwany, uznać wiec należało za nieuzasadnione. W wyniku zgłoszenia szkody do pozwanego i przeprowadzonego procesu likwidacji szkody, pozwany zapłacił na rzecz powoda: 36 000 zł tytułem zadośćuczynienia, 316,80 zł tytułem zwrotu kosztów opieki osób trzecich, 72,45 zł tytułem kosztów leczenia, 164 zł tytułem kosztów dojazdów. Pozwany spełnił więc obowiązek dokonania procesu likwidacji szkody wynikający z wyżej przytoczonych przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Jednak obecnie na postawie zebranego w sprawie materiału dowodowego stwierdzić należy, że podmiotem odpowiedzialnym z przedmiotowej polisy OC jest Towarzystwo (...) S.A.

Sąd dokonując powyższej oceny przeprowadził postępowanie dowodowe opierając się o zgromadzone w aktach dokumenty, zeznania świadków oraz samego powoda. Za nie pozbawione mocy dowodowej Sąd uznał zgromadzone w toku procesu dokumenty. Strony nie kwestionowały ich prawdziwości i wiarygodności, a Sąd nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby czynić to z urzędu.

Mając powyższe na uwadze Sąd nie znalazł powodów by uwzględnić powództwo i dlatego w całości je oddalił.

W związku z rozstrzygnięciem procesu, biorąc pod uwagę okoliczności niniejszej sprawy tj. fakt pierwotnej wypłaty świadczenia przez pozwanego oraz podniesienie przez pozwanego zarzutu braku legitymacji biernej dopiero pod koniec postępowania (pismo procesowe z dn. 17.07.2015 r. - k.349), na podstawie art. 102 k.p.c. w punkcie II sentencji wyroku Sąd nie obciążył powoda kosztami procesu na rzecz pozwanego. Takie rozstrzygnięcie znajduje uzasadnienie także w tym, że ubezpieczyciele są zobowiązani w ciągu 14 dni od daty zawarcia umowy ubezpieczenia , do przesłania informacji o tym fakcie do (...) . Pozwany nie wykazał, iż takiej informacji nie otrzymał od (...) S.A. w zakresie dotyczącym ciągnika, który brał udział w przedmiotowym zdarzeniu. Pozwany wypłacając świadczenie na rzecz powoda utwierdził go w tym, że roszczenia kieruje do właściwego podmiotu.